O Poradniku pozytywnego myślenia zrobiło się bardzo głośno. Ekranizacja z udziałem męskiego ideału (dla większości) Bradleya Coopera i wschodzącej gwiazdy młodego pokolenia Jennifer Lawrence, okazała się nie tylko kasowym hitem, ale i oskarowym faworytem. Książka Matthew Quicka szybko wskoczyła na wysokie miejsca w rankingach sprzedaży, choć od jej publikacji minęło kilka lat. I niech mi ktoś powie, że nie ma czegoś takiego, jak magia kina! Poradnik pozytywnego myślenia to opowieść o dwójce młodych ludzi. On - kiedyś nauczyciel historii, trener szkolnej drużyny, wielki fan futbolu. Teraz - mężczyzna ze sporymi zaburzeniami psychicznymi. Jego choroba to wynik rozstania z żoną Nikki, a sam Pat stara się ją ze wszystkich sił pokonać, by znów zdobyć serce ukochanej. W jego pamięci są jednak pewne luki, a ich uzupełnienie przywróci dawne cierpienie i agresję. Na razie Pat stara się czytać książki, które niegdyś zachwalała Nikki, stosować pozytywne myślenie, a każdego napotkanego człowieka obdarzać sympatią. Także i Tiffany ma za sobą trudną przeszłość. Po utracie męża przeszła załamanie nerwowe, a teraz dodatkowo cierpi na nimfomanię. Gdy spotyka Pata na kolacji u siostry, podświadomie czuje, że jest on jej bliski, że rozumie jej ból. Ale Tiffany ma problemy z nawiązywaniem kontaktu z drugim człowiekiem. Bez słowa towarzyszy Patowi podczas joggingu, nie chce słyszeć o sporcie i Nikki. Chce jednak mu pomóc, choć metody, które przyjmie wydają się nieco brutalne. W Poradniku pozytywnego myślenia niełatwo o szczęście. Książka, która jest pamiętnikiem pisanym przez Pata, to obraz cierpienia, zawodu, rozczarowań i trudnych relacji międzyludzkich. Bo oprócz problemów w związku, głównemu bohaterowi doskwierają problemy natury rodzinnej. Nadopiekuńczość matki i obsesyjna wręcz chęć chronienia syna przed złem, sprawiają, że żyje on w szczelnym kokonie. Relacje z ojcem przedstawiają się niemal tragicznie - syn z chorobą psychiczną nie jest powodem do dumy. Jest problemem i Pat odczuwa to każdego dnia. Trudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę. Drażnił mnie styl w jakim została napisana. Przez początkowe strony byłam pewna, że jest to wina autora. Później przekonałam się, że to celowy zabieg. Niechlujność i chaos miały oddać stan samego Pata, uwiarygodnić fakt, że książka to pamiętnik człowieka o chwiejnej psychice. Forma pamiętnika niesie ze sobą także skąpą ilość informacji i wątków. Dane jest nam zobaczyć świat widziany oczyma głównego bohatera. Brakuje w nim dystansu. I chyba książka nieco na tym traci. Poradnik pozytywnego myślenia niczym nas też nie zaskoczy. Łatwo przewidzieć jak potoczą się losy Tiffany i Pata. Jedyne, co może nas zastanawiać to wydarzenia z przeszłości. Chcemy poznać prawdę o tym, jak doszło do rozstania Pata i Nikki, ale mimo wszystko możemy domyśleć się, co spowodowało napad agresji u głównego bohatera - zazdrość i zdrada. Jednak Poradnik pozytywnego myślenia krzyczy, że każdy ma prawo do szczęścia. Że o przeszłości czasem należy zapomnieć - wyciągnąć jedynie wnioski i iść naprzód. Matthew Quick dowodzi, że nawet wieloletni związek może ulec przeobrażeniom - tak jak w przypadku rodziców Pata. Ale czy Poradnik pozytywnego myślenia to jedyna książka poruszająca tematy relacji międzyludzkich? Na fali popularności i filmu i książki, warto po nią sięgnąć. Warto wyrobić sobie własne zdanie, bo jak widać po opiniach krążących po internecie, Poradnik pozytywnego myślenia generuje skrajne oceny. Nie jest to książka obszerna, szybko się ją czyta, więc nawet jeśli na końcu znajdziecie nic innego tylko rozczarowanie, nie będziecie żałowali zmarnowanego czasu. Ja wystawiam ocenę neutralną - nie jest to zła powieść, ale i też mnie nie zachwyciła. Na pewno też do niej nie wrócę, na pewno też nie będę o niej długo pamiętała. Ot, kolejna pozycja na liście.
